Vandaag aanvankelijk een rustige dag op de camping. Het was nog al zwaar bewolkt en het spetterde een beetje. Voor onze achterburen Kim en Michael zelfs reden om een dag eerder naar huis te gaan.
Wij besloten in de loop van de dag de ‘boulevard’ van Carteret te gaan bekijken. Toen we daar kwamen zagen we dat het zodanig eb was, dat de zee een paar honderd meter ver was. We besloten naar de zee te lopen. Eerst over het zand, maar toen over een rotsachtige en soms zelfs scherpe ondergrond met diepe geulen. We beseften dat we eigenlijk over de zeebodem liepen.
We zagen veel mensen met een soort ijzeren haak en een net, en vroegen ons af wat ze aan het zoeken waren. Wij hebben schelpen gezocht. Op een gegeven moment riep Lieke dat ze een hele grote krab zag. Een Engels stel in de buurt had daar wel belangstelling voor. Ze hadden al een hele mand met krabben, maar zo’n grote hadden ze nog niet. Robin vond er nog een paar voor ze, hij bleek talent te hebben.
De Engelse vrouw, haar moeder woont hier, vertelde ons dat het zelden voor komt dat het verschil tussen eb en vloed zo groot is. Om 22.00 zou de vloed maximaal zijn.
We zijn ’s avonds terug gegaan. De golven sloegen toen inderdaad bijna het dorp in. Het was bijna niet meer te geloven hoe ver we ’s middags nog hadden kunnen kopen.
[Posted with hblogger 2.0]